Κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων περιμένουμε. Περιμένουμε στην κίνηση. Περιμένουμε στις ουρές ταμείου για να αγοράσουμε δώρα. Περιμένουμε να έρθει η οικογένεια. Περιμένουμε να μαζευτούμε γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο με τα αγαπημένα μας φαγητά. Περιμένουμε να ανοίξουμε δώρα επιλεγμένα με αγάπη.
Όλη αυτή η αναμονή μπορεί να είναι μια υπενθύμιση στους Χριστιανούς ότι τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή της αναμονής για κάτι πολύ πιο σημαντικό από τις παραδόσεις των εορτών. Όπως οι αρχαίοι Ισραηλίτες, έτσι και εμείς περιμένουμε τον Ιησού. Αν και ήρθε ήδη ως ο πολυαναμενόμενος Μεσσίας, δεν έχει έρθει ακόμη ως κυρίαρχος σε όλη τη γη. Σήμερα λοιπόν περιμένουμε τη δεύτερη έλευση του Χριστού. Τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν ότι και ο Θεός περιμένει…
Περιμένει τους ανθρώπους να δουν τη δόξα Του, να παραδεχτούν ότι χάθηκαν χωρίς Αυτόν, να πουν ναι στην αγάπη Του, να λάβουν τη συγχώρεση Του, να απομακρυνθούν από την αμαρτία. Ενώ περιμένουμε τη δεύτερη έλευση Του, περιμένει τη μετάνοια. Αυτό που μας φαίνεται σαν την αργοπορία του Θεού να έρθει είναι η υπομονή Του στην αναμονή (Β’ Πέτρου 3:9). Ο Κύριος περιμένει να έχει σχέση με αυτούς που αγαπά. Έκανε την πρώτη κίνηση όταν ήρθε ως μωρό Ιησούς και το θυσιαζόμενο Αρνί. Τώρα περιμένει να Τον καλωσορίσουμε στη ζωή μας ως Σωτήρα και Κύριο. Ο Θεός τηρεί υπομονετικά τις υποσχέσεις Του.
Πηγή: odb.org
