Σε Αυτόν έχουμε τη λύτρωση μέσω του αίματος Του, τη άφεση των αμαρτιών, σύμφωνα με τα πλούτη της χάρης Του. —Εφεσίους 1:7
Ένας κρατούμενος που επέζησε 14 χρόνια σε μια κουβανική φυλακή είπε πώς διατήρησε τη διάθεση και την ελπίδα του ζωντανή: «Δεν είχα παράθυρο στο κελί μου και έτσι έφτιαξα ένα διανοητικά στην πόρτα.
«Είδα» στο μυαλό μου μια όμορφη σκηνή από τα βουνά, με το νερό να πέφτει κάτω από μια χαράδρα πάνω από βράχους. Μου έγινε τόσο αληθινό που θα το οραματιζόμουν χωρίς προσπάθεια κάθε φορά που κοίταζα την πόρτα του κελιού». Κατά ειρωνικό τρόπο, μερικά από τα πιο ελπιδοφόρα βιβλία της Βίβλου—Φιλιππησίους, Κολοσσαείς και Εφεσίους—βγαίνουν από τον κατ’ οίκον περιορισμό του Παύλου στη Ρώμη. Η επιστολή προς τους Εφεσίους δίνει μια υπόδειξη για το τι είδε ο απόστολος Παύλος όταν σκέφτηκε τη ζωή πέρα από τον τόπο του εγκλεισμού του.
Πρώτα, είδε την πνευματική ανάπτυξη στις εκκλησίες που άφησε πίσω του. Αυτό το βιβλίο ανοίγει με μια έκρηξη ευχαριστιών για τη ζωτικότητα της εκκλησίας της Εφεσίας (Εφεσ. 1:15-16). Έπειτα, προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της καρδιάς τους σε ακόμη πιο εξυψωμένα αξιοθέατα: τον «υπερβολικό πλούτο» της χάρης του Θεού (2:7).
Όταν ο Παύλος ανεβάζει τον τόμο για να εκφράσει το σχέδιο αγάπης του Θεού, δεν μπαίνει κρυφά ούτε μια χαμηλή, πένθιμη νότα. Εάν νιώθετε απογοητευμένοι ή αμφισβητείτε αν αξίζει τον κόπο η χριστιανική ζωή, οι Εφεσίτες αποδεικνύονται εξαιρετικό τονωτικό. Προδιαγράφει τον εν Χριστώ πλούτο που είναι διαθέσιμος σε όλους.
Πηγή: Philip Yancey, odb.org
