Οι καιροί αλλάζουν και δυστυχώς, μερικές φορές αλλάζουν και οι λέξεις! Με τον άντρα μου προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο αυστηροί μπορούμε με τα παιδιά μας στο θέμα της τηλεόρασης. Μερικές φορές θα ήθελα να πω “Όχι ποτέ τηλεόραση!” Ξέρω πραγματικά μερικούς ανθρώπους που έχουν πετάξει τις τηλεοράσεις τους και τα παιδιά τους φαίνεται να τα πάνε μια χαρά.
Ωστόσο, είναι λίγο δύσκολο να πεις “Χωρίς τηλεόραση!” όταν τυχαίνει να έχεις περάσει ολόκληρη την ενήλικη καριέρα σου κάνοντας τηλεοπτικά προγράμματα! Ομολογουμένως, προσπάθησα να κάνω τηλεοπτικές εκπομπές για τις οποίες ήμουν περήφανος και δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι για το οποίο ήμουν υπεύθυνος και θα ντρεπόμουν να δείξω στα παιδιά μου. Αλλά δεν μπορώ να αναγκάσω τα παιδιά μου να παρακολουθήσουν εννέα χρόνια του «Touched by an Angel»!
Από την άλλη, προσπαθούμε να τηρούμε ορισμένους σταθερούς κανόνες τηλεόρασης. Για παράδειγμα, αν ακούω ορισμένες λέξεις (συνήθως λέξεις με τέσσερα γράμματα) να λέγονται στην τηλεόραση, παίρνω αμέσως το τηλεχειριστήριο και πατάω το κουμπί απενεργοποίησης. Είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να μαντέψετε ποιες είναι μερικές από αυτές τις λέξεις. Αλλά μπορεί να εκπλαγείτε αν ακούσετε ότι μερικές από τις λέξεις που ακούω στην τηλεόραση και τις οποίες δεν θέλω τα μικρά μου να θεωρούν αποδεκτές έχουν περισσότερα από τέσσερα γράμματα. Μια από τις πιο προσβλητικές λέξεις που φαίνεται να χρησιμοποιείται στην τηλεόραση αυτές τις μέρες, ιδιαίτερα στις λεγόμενες «παιδικές εκπομπές», είναι η λέξη «ό,τι κι αν». Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε, αλλά κατά κάποιο τρόπο το “whatever” έγινε το “cool” πράγμα να πεις για να κλείσεις κάποιον και να του πεις ότι δεν σε ενδιέφερε.
Είναι πραγματικά ένας άλλος τρόπος να πω ότι βαριέμαι. Δεν με νοιάζει πραγματικά και παρεμπιπτόντως νομίζω ότι είσαι ηλίθιος. Οι ενήλικες λένε «ό,τι να ‘ναι» στα παιδιά, τα παιδιά το λένε στα άλλα παιδιά και το πιο ενοχλητικό για μένα — τα παιδιά το λένε στους γονείς τους. «Πρέπει να βοηθήσω με τα πιάτα πριν κάνετε την εργασία σας, παρακαλώ». “Ο, τι να ‘ναι!” «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να σε καλέσουμε τη θεία Έλεν για δείπνο αύριο, τι πιστεύεις;» “Ο, τι να ‘ναι!”
Σκέφτομαι πολύ αυτόν τον μήνα για τις λέξεις και για το πώς οι λέξεις που χρησιμοποιούμε αποκαλύπτουν τόσα πολλά για τον εαυτό μας. Δεν είναι παράξενο που μια λέξη που έχει τόσο θετική πιθανότητα όπως η λέξη «ό,τι κι αν είναι» έχει γίνει τώρα ένα τρισύλλαβο λεκτικό σήκωμα των ώμων που αυτόματα κλείνει τη δυνατότητα για οποιαδήποτε συζήτηση.
Η αγγλική γλώσσα φυσικά αλλάζει πάντα και δεν πρέπει να μείνω στο τι είναι ατυχής μεταμόρφωση. αλλά εξακολουθώ να προτιμώ τις αρχικές απεριόριστες δυνατότητες του «ό,τι κι αν». Ό,τι είναι καλό, ό,τι είναι τιμητικό, ό,τι είναι αληθινό, ό,τι είναι σωστό, ό,τι είναι αγνό, ό,τι είναι υπέροχο, ό,τι έχει καλή φήμη λέει η Βίβλος! Αν υπάρχει κάποια αριστεία και αν κάτι αξίζει επαίνους, μείνετε σε αυτά τα πράγματα.
Πηγή: Martha Williamson, touchofencouragement.com, beliefnet.org
