Δεν μπορούσα να πάρω πίσω τις ενέργειές μου. Μια γυναίκα είχε παρκάρει το αυτοκίνητό της και μου έκλεισε τον δρόμο να φτάσω στην αντλία βενζίνης. Πήδηξε έξω για να αφήσει μερικά αντικείμενα ανακύκλωσης και δεν είχα όρεξη να περιμένω, οπότε της κορνάρα. Εκνευρισμένος, έβαλα το αυτοκίνητό μου στην όπισθεν και οδήγησα με άλλο τρόπο. Αμέσως ένιωσα άσχημα που ήμουν ανυπόμονη και απρόθυμη να περιμένω 30 δευτερόλεπτα (το πολύ) για να κουνηθεί.
Ζήτησα συγγνώμη από τον Θεό. Ναι, έπρεπε να είχε παρκάρει στον καθορισμένο χώρο, αλλά θα μπορούσα να είχα σκορπίσει καλοσύνη και υπομονή αντί για σκληρότητα. Δυστυχώς ήταν πολύ αργά για να της ζητήσω συγγνώμη — είχε φύγει. Πολλές από τις Παροιμίες μας προκαλούν να σκεφτούμε πώς να ανταποκριθούμε όταν οι άνθρωποι παρεμποδίζουν τα σχέδιά μας. Υπάρχει αυτός που λέει, «Οι ανόητοι δείχνουν αμέσως την ενόχλησή τους» (Παρ. 12:16). Και «Είναι τιμή του να αποφεύγει τη διαμάχη, αλλά κάθε ανόητος μαλώνει γρήγορα» (20:3).
Έπειτα, υπάρχει αυτό που πηγαίνει κατευθείαν στην καρδιά: «Οι ανόητοι διοχετεύουν την οργή τους, αλλά οι σοφοί φέρνουν ηρεμία στο τέλος» (29:11). Καθώς συνεργαζόμαστε με τον Θεό και εξαρτιόμαστε από Αυτόν, Αυτός παράγει τον καρπό του Πνεύματος μέσα μας. Η ανάπτυξη της υπομονής και της καλοσύνης φαίνεται αρκετά δύσκολη μερικές φορές. Αλλά ο απόστολος Παύλος λέει ότι είναι το έργο του Θεού, ο «καρπός του Πνεύματος» (Γαλ. 5:22-23).
Καθώς συνεργαζόμαστε μαζί Του και εξαρτιόμαστε από Αυτόν, Αυτός παράγει αυτόν τον καρπό μέσα μας. Σε παρακαλώ, άλλαξε μας, Κύριε. Κάνε με ευγενικό άνθρωπο, Κύριε. Αυτός που δεν κάνει γρήγορα Δώστε μου ένα πνεύμα αυτοκυριαρχίας και υπομονής. Ο Θεός δοκιμάζει την υπομονή μας για να μεγαλώσει τις καρδιές μας.
Πηγή: odb.org
