Αν ο κόσμος μας ήταν ένας ατελείωτος αυτοκινητόδρομος, η Ελλάδα θα ήταν η αριστερή λωρίδα. Όχι επειδή οι Έλληνες έχουν τα πιο γρήγορα αυτοκίνητα ή είναι οι καλύτεροι οδηγοί, αλλά επειδή δεν μπορούν καν να σκεφτούν να οδηγήσουν αλλού εκτός από την αριστερή λωρίδα. «To-be-the-first-in-the-row» είναι το μεσαίο όνομα κάθε Έλληνα.
Η ταχύτητα δεν είναι το θέμα. Οι Έλληνες πρέπει να είναι μπροστά σε οποιονδήποτε άλλον. Στα κόκκινα φανάρια, σταματούν το αυτοκίνητό τους μέχρι τη λευκή γραμμή, ούτε ένα εκατοστό μακριά, περιμένοντας με αγωνία, μετρώντας μέχρι το 12 και πυροβολώντας τη μηχανή, έτοιμοι να ξεκινήσουν. Το να κάθεσαι δίπλα σε έναν Έλληνα οδηγό είναι μια συναρπαστική εμπειρία. Τον παρακολουθείτε να τραγουδά, να καπνίζει, να φωνάζει και να μιλάει στο κινητό του (χωρίς να χρησιμοποιείτε συσκευή hands-free).
Το ραδιόφωνο χτυπάει, το τσιγάρο κρέμεται από το αριστερό χέρι που κρέμεται έξω από το παράθυρο, και φωνάζει στον φίλο/σύζυγο/γιο/φίλη/άλλους οδηγούς (ποτέ στην κόρη ή τη μητέρα του) ή εκείνη στη φίλη του/ γιος/ κόρη/ μητέρα/ άλλοι οδηγοί (ποτέ στον άντρα της), οδηγούν σαν να είναι οι μόνοι οδηγοί στο δρόμο και, φυσικά, μιλούν στο κινητό τους με το άτομο που πρόκειται να συναντήσουν μέσα τα επόμενα λεπτά.
Οι Έλληνες έχουν ονόματα για τα φανάρια.
Το κόκκινο λέγεται Σταμάτης (πραγματικό χριστιανικό όνομα, η εορτή του πέφτει στις 3 Φεβρουαρίου), που σημαίνει «σταμάτα το αυτοκίνητο αμέσως».
Το όνομα του πράσινου φωτός είναι Γρηγόρης (άλλο χριστιανικό όνομα, ονομαστική εορτή στις 25 Ιανουαρίου) που σημαίνει πηγαίνετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε».
Για τον νόμο περί οδικής κυκλοφορίας, το πορτοκαλί φως αντιπροσωπεύει ένα βήμα πίσω από το κόκκινο και σημαίνει «Σιγά». ή «Σταμάτα αργά το αυτοκίνητό σου». ή «Θα γίνω κόκκινος σε ένα λεπτό. Σταματήστε το αυτοκίνητό σας». Για τους Έλληνες το πορτοκαλί φως θα μπορούσε να είναι μια απόχρωση του κόκκινου, δεν έχει καμία σχέση με το πράσινο φως, αλλά και πάλι δεν είναι ακριβώς κόκκινο.
Έτσι, πρέπει απλώς να επιταχύνουν, να επιταχύνουν, να επιταχύνουν και να προσπαθήσουν να περάσουν από αυτό το φως όσο είναι ακόμα πορτοκαλί – καθώς πραγματικά δεν θέλουν να παραβιάσουν το νόμο!
Από: Νατζί Σερφάν
