Eerlijk zijn betekent dat je de waarheid spreekt, op een open en eerlijke manier communiceert. Eerlijkheid is het tegenovergestelde van het bedriegen, stelen of manipuleren van informatie om het voor anderen te verbergen. We zien elke dag bewijs van hoe oneerlijkheid ons economische, politieke en sociale leven verpest. Tegenwoordig moeten kinderen meer dan ooit leren hoe belangrijk het is om hun woord te houden, de waarheid te vertellen en betrouwbaar te zijn. Eerlijkheid is niet alleen het beste beleid – het is de enige manier waarop de samenleving kan functioneren.
Help kinderen te leren wat waar en niet waar is:
Leer je kind het fundamentele verschil tussen waarheid en leugen.
Om te demonstreren, vertel een familieverhaal en bedenk een echt einde en een waanzinnig vals einde (“En toen kwam er een gigantische vogel en droeg oma naar het winkelcentrum”). Vraag dan aan uw kind wat hij of zij denkt dat waar is. Hoewel het normaal is voor jonge kinderen om een actief fantasieleven te hebben en soms schijn te gebruiken om de schuld te ontlopen, corrigeer ze dan voorzichtig. Je zou kunnen zeggen: “Je zegt dat meneer Niemand de melk heeft gemorst, maar ik denk dat hij wat hulp van jou had. Ik heb je nodig om het op te ruimen”.
Op de leeftijd van 6 of 7 kan van kinderen worden verwacht dat ze verantwoordelijkheid nemen voor hun acties. Reageer niet overdreven op fouten die kinderen kunnen gaan liegen, vooral als ouders erg straffend zijn, zelfs als wat ze hebben gedaan een ongeluk is. Kinderen willen zichzelf niet als slecht beschouwen, dus ontkennen ze iets slechts te hebben gedaan. Leg uit dat je van ze zult houden, zelfs als ze iets slechts doen, maar dat je verwacht dat ze eerlijk zijn. Geef passende consequenties: als uw kind op een leugen wordt betrapt, zorg dan voor passende consequenties. Als ze bijvoorbeeld zonder jouw toestemming cookies heeft genomen en er vervolgens over heeft gelogen, neem dan een week lang alle cookie-privileges weg. Als uw kind geld van u of een vriend heeft gestolen, laat hem het dan terugverdienen door huishoudelijk werk te doen of de vuilnis buiten te zetten.
Kijk je kind in de ogen en zeg: “De regels in dit gezin zijn dat we niet liegen of stelen”. Noem uw kind echter niet “een leugenaar” of “een dief”, aangezien kinderen de neiging hebben om aan uw verwachtingen te voldoen (of te voldoen). Omgaan met overdrijving Kinderen vertellen joekels vaak om indruk op iemand te maken. “Ik kleur beter dan wie dan ook in mijn klas”, en “Ik heb 25 keer in een vliegtuig gezeten” brengen gevoelens over dat kinderen heel graag echt willen zijn. Ze overdrijven om zich superieur te voelen (“Mijn vader verdient meer dan de jouwe” of “Ik heb thuis 500 Transformers”). Op het speelveld kunnen kinderen onterecht punten toevoegen aan hun spel of valselijk protesteren.
In plaats van het kind een leugenaar te noemen, neem je je kind apart en zeg je: “Je zou willen dat je dat kon doen, maar je weet dat het niet waar is”.
Modeleer eerlijkheid: toon eerlijkheid door toe te geven wanneer je fouten maakt of onjuiste wisselgeld terug te geven als je te veel hebt gekregen. Houd jezelf aan een hoge standaard van eerlijkheid. Kinderen zijn sterk afgestemd op de hypocrisie van hun ouders. Demonstreer het eerlijke gedrag dat u bij uw kinderen wilt zien door fouten toe te geven, bijvoorbeeld: “Ik ben vergeten een afspraak met de dokter te maken” of “Ik heb vandaag een fout gemaakt op het werk”. Zo leer je je kind dat eerlijkheid soms moeilijk is, maar niet iets om bang voor te zijn. wijzen op de keerzijde van oneerlijkheid. Leg uit dat zelfs als een vriend wegkomt met valsspelen, de oneerlijkheid later consequenties zal hebben (ze zal bijvoorbeeld problemen krijgen bij de volgende wiskundetoets). Benadruk hoe destructief oneerlijkheid kan zijn. Herinner uw kind er bijvoorbeeld aan dat spieken bij een toets betekent dat u het vertrouwen van de leraar beschaamt en de andere testpersonen bedriegt, en dat u ook zelf faalt. Wijs op voorbeelden van oneerlijkheid en eerlijkheid in het nieuws en in het openbare leven – slinkse zakenmensen die de gevangenis in gaan, klokkenluiders die de waarheid spreken.
Verwacht waarheidsgetrouwheid: stel thuis een ‘erecode’ op. Kies bepaalde taken, zoals huiswerk maken of het bed opmaken, die u uw kind toevertrouwt. Leg dat uit als je vraagt: “Heb je je bed opgemaakt?” u zult uw kind vergeven als hij of zij ‘nee’ zegt, maar dat er negatieve gevolgen zullen zijn als u de waarheid niet vertelt. Bedank je kind wanneer hij of zij de waarheid vertelt over iets dat moeilijk te vertellen was, zoals: “Ik heb een gerecht gebroken” of “Ik ben gezakt voor mijn wiskundetest”.
Leg tactvolheid uit: De enige uitzondering op totale eerlijkheid is wanneer je iemands gevoelens onnodig kwetst. Bespreek bijvoorbeeld wat ze zouden kunnen zeggen als ze het cadeau van een familielid niet leuk vinden. Oefen wat tactvolle manieren om dankbaarheid te uiten, zoals ‘Heel erg bedankt voor de trui, tante Anna. Het is een geweldige kleur” of “Het was zo aardig van je om aan mij te denken.” Leg uit wat gevaarlijk liegen (valsspelen bij een toets) onderscheidt van het kwetsen van de waarheid (“Je kapsel is lelijk!”).
Bekijk Liegen: als een verward web Praat hierover met kinderen en leg uit dat het steeds moeilijker wordt om een leugen te corrigeren als je hem eenmaal hebt verteld, en dat je meer leugens moet vertellen om hem in stand te houden. Het is veel eenvoudiger om in de eerste plaats de waarheid aan iedereen te vertellen. Zo hoef je niet te onthouden wie wat weet.
Bron: beliefnet.org
