Tijdens de kerstperiode wachten we. We wachten in het verkeer. We wachten in de rij om cadeaus te kopen. We wachten tot de familie arriveert. We wachten tot we aan de tafel kunnen gaan zitten vol met onze favoriete gerechten. We wachten om de met zorg gekozen cadeaus uit te pakken.
Al dit wachten kan christenen eraan herinneren dat Kerstmis een feest is van wachten op iets dat veel belangrijker is dan al die familietradities. Net als de oude Israëlieten wachten ook wij op Jezus. Al kwam Hij al als de langverwachte Messias, Hij is nog niet als heerser over de hele aarde gekomen. Dus nu wachten we op de wederkomst van Christus.
Kerstmis herinnert ons eraan dat ook God wacht. . .Hij wacht tot mensen Zijn heerlijkheid zullen zien, tot ze toegeven dat ze verloren zijn zonder Hem, tot ze ja zullen zeggen tegen Zijn liefde, tot ze Zijn vergeving zullen ontvangen en zich afkeren van de zonde. Terwijl wij wachten op Zijn tweede komst, wacht Hij op berouw. Wat voor ons lijkt op Gods uitstel van Zijn komst, is in plaats daarvan Zijn geduld om te wachten (2 Petrus 3:9). De Heer wacht op een relatie met degenen die Hij liefheeft. Hij zette de eerste stap toen Hij als baby Jezus kwam en als het offerlam. Nu wacht Hij op ons om Hem als Verlosser en Heer in ons leven te verwelkomen. God houdt geduldig Zijn beloften.
Bron: odb.org
