Dit is een symbolisch verhaal waaruit we een kerstles halen die nuttig kan zijn voor onze redding. Er wordt verteld over een houthakker die hout uit het bos verzamelde en op een zeer koude winterdag besloot om de open haard met hout aan te steken om op te warmen. Een stuk hout vroeg dringend om niet in het vuur te worden gegooid, maar hij weigerde te zeggen dat het niet bruikbaar was en voor dit doel was voorbereid.
Het smeekte hem en zei dat het nog in goede staat was, het heeft een goede structuur en houdt niet van vlammen en vuur. Hij berispte het en vervloekte het door te zeggen: “Je bent niets waard en hebt geen waarde.” Op dat moment bemoeide een respectabele oude man zich met het gesprek en vroeg de houtverzamelaar om dit vergeten stuk hout, maar de weigering kreeg de overhand. Het enige wat de oude man kon doen was aanbieden om het hout te kopen.
De houthakker vroeg om een zeer grote som geld en zei tegen de wijze oude man: “Je hebt een grote prijs betaald voor iets dat dit alles niet waard is.” Zodra de oude man het stuk hout ontving, nam hij zijn mes en begon te snijden, de randen af te snijden en het schoon te maken, waardoor het stuk hout hem smeekte om het met rust te laten, zonder al deze pijn. De oude man vertelde het op een vriendelijke manier: “Wacht nog even…” zette zijn werk voort door het te snijden en te doorboren terwijl het schreeuwde van de pijn.
Het antwoord bleef. “Wacht.” De oude man sneed dieper en vroeg het hout om geduld te hebben. Na een paar minuten begon de wijze man dit vergeten stuk hout te knuffelen dat was voorbereid op zijn dood door vuur. Hij zette zijn mond op de opening en blies in prachtige melodieën. Het zorgde ervoor dat de houtverzamelaar en alle voorbijgangers het bewonderden omdat het een geweldige fluit werd waaruit prachtige geluiden en melodieën voortkwamen die mensen deden rillen als ze ze hoorden. De houthakker zei: ‘Wat heb je met dat stuk hout gedaan? Het is buitengewoon verbluffend en mooi! Mag ik het terug?” De oude man antwoordde: “Nee, en duizend keer nee.
Het is van mij.” Dit is ons verhaal met Jezus Christus. Dit is de les van Kerstmis. We waren allemaal in zonde, ter dood en vuur gegooid. Maar Christus weigerde ons te verlaten, dus kwam Hij naar onze aarde als een prachtig kind, groter dan alle wijzen en ouderen van de wereld. Hij heeft een geweldige prijs voor ons betaald. Hij offerde Zichzelf op, verlaagde Zichzelf van zijn hoge heerlijkheid en nam een lichaam zoals het onze aan als een bitter kruis, om onze natuur te verheffen. “God is vlees geworden om de mens goddelijk te maken.” Hij vergoot Zijn bloed als prijs vanaf het moment van Zijn geboorte in het vlees.
Hij ging naar de hemel nadat Hij ons had hervormd, wetende dat deze wereld ons een beetje zou kunnen steken en snoeien, en onze uitstulpingen ernstig zou kunnen afhakken, maar uiteindelijk zullen we groter worden dan alle fluiten van de wereld. Dus worden we Messiaans in Christus waar de Heilige Geest in ons de melodie van Zijn heerlijkheid blaast, wetende dat “de pijnen van het heden niet kunnen worden gemeten door de toekomstige heerlijkheid die in ons gekend zal worden.”
Dus worden we Koninkrijk, Hemelse, Goddelijke en prachtige melodieën en liederen die God prijzen die Zichzelf neerwierp in doeken als lijkwaden, ons kopend door Zijn genadige bloed door Zijn Menswording. Jezus is geboren… Hij is geboren… zodat wij in Hem geboren worden om getransformeerd te worden naar goddelijke melodieën. En zo begint de processie van het Hemelse Koninkrijk vanaf nu in ons. Amen.
Pater Aghapios Naous – Sint-Eliaskerk voor de Grieks-orthodoxe – Rabieh – Mtayleb
